Dr Brehmer przystąpił do szeroko zakrojonych prac budowlanych, mających na celu rozbudowę niewielkiego zakładu hydroterapeutycznego w Sokołowsku. W 1862 r. wzniesiono pierwsze budynki – kuracyjny nazywany potem „starym domem” oraz pensjonaty „Weisse Haus” i „Villa Rosa”. Jednocześnie trwały prace nad uporządkowaniem otaczającego zakład terenu – powstał park leśny i zabudowania gospodarcze. Projektantem budowli znany architekt Edwin Oppler. Natomiast założenie parkowe było dziełem samego Brehmera.
W połowie lat 70. XIX wieku do starej części domu kuracyjnego dobudowano mieszkanie doktora Brehmera, ogród zimowy, bibliotekę i wysmukłą wierzę. W końcu lat 70. XIX wieku wzniesiono tak zwany „Nowy Kurhaus”, przylegający do starego od strony wschodniej. Wszystkie te budowle wzniesione zostały według projektów Opplera. W 1882 r., przebudowano wnętrza całego zakładu modernizując urządzenia higieniczne, ogrzewanie oraz klimatyzację. Dla gości zakładu leczniczego doktora Brehmera przygotowano 303 pokoje, znajdujące się w obu Kurhausach, w należących do zakładu willach, a także położonym w pobliżu sanatorium pensjonatach nie należących do zakładu.
W 2007 r. dawne Sanatorium Brehmera zmieniło właściciela. Od tego czasu Fundacja Sztuki Współczesnej In Situ ratuje odbudowując zniszczony w 2005 r. pożarem kompleks sanatoryjny tworząc w tym miejscu: Międzynarodowe Laboratorium Kultury wraz z Archiwum twórczości Krzysztofa Kieślowskiego.
